Ruim twee weken geleden roeide de Oude Acht van De Zwolsche in het mooie dal van de Moezel de Mozel Pokal. Deze wedstrijd heb ik voorbij laten gaan om afgelopen zaterdag 11 oktober deel te nemen aan de Internationale skiffregatta Rose vom Wörthersee te Oostenrijk. En zeker ook een fantastische omgeving tussen de bergen met prachtige zomerse omstandigheden. Nu ben ik niet zo lang lid als de heren van de Oude Acht, maar heb denk ik net zo veel passie voor het roeien. Ik roei bij Roeiverening Daventria en sinds april ook bij De Zwolsche op fantastisch roeiwater met veel plezier! De vele skiffkilometers op het Zwarte Water en de Overijsselse Vecht hebben geleid tot een mooi blik. Overeenkomst met de Oude Acht een deel van hun tegenstanders reisde eveneens af naar de Roseregatta.
Naast Klagenfurt ligt een meer wat ongeveer 18 kilometer lang is en zeker breed genoeg om heel veel skiffjes naast elkaar te laten starten. Roeivereniging Albatros organiseerde daar voor de 15e keer de Rose vom Wörthersee, een skiffrace over 16 km op het meer. De 287 deelnemers komen niet alleen uit Oostenrijk, maar ook uit Hongarije, Duitsland, Kroatië, Italië, Portugal, Denemarken, Nederland, Tjechie, etc. Met zeven Nederlandse skiffeurs zijn we gezamenlijk naar Velden aan voornoemde meer afgereisd om daar een Nederlands steunpunt in te richten voor de aanval op het blik. We zaten in verschillende velden met ruime aantallen deelnemers. Rutger Engelbertink (De Ank) viel aan in het MMA-veld, Dennis Vermeij (Naarden) startte MMC, Martin Schaap (Daventria) MMC , Johan Bollen (Daventria) MMD, Bertus Blom (Daventria) MMF, Kätheli Boerlage (De Grift) MWF en ondergetekende (Zwolsche/Daventria) nam het MWB- veld voor mijn rekening. Twee medeskiffeurs (MMG en MWF) zijn door omstandigheden helaas voor de regatta weer terug naar Nederland gereden.
Om stipt 11 uur werd het eerste blok van ruim 30 skiffeurs tegelijk weggeschoten. 16 kilometer met in het begin een licht windje mee met strak blauwe hemel en 23 graden is toch een leuke zaterdag besteding. Na enkele minuten worden er al wat verschillen duidelijk. De één gaat snoeihard weg, de ander bouwt het rustig op. Na 4 kilometer een flauwe bocht en nu windje tegen (kracht 3) tot de finish. Dan ook wat kruisdeining van overige scheepvaart, soms valt het niet mee de wedstrijdsnelheid vast te houden. Goed sturen om geen extra meters te maken op een groot meer is ook een uitdaging. Dan halverwege een eilandje met skischans, en een blijvende wind tegen maar redelijk roeibaar water. De hele race haal je mensen in, of word je ingehaald. Het blijft levendig doordat er grote velden kort achter elkaar starten. Daarnaast ook dames en heren door elkaar. Kortom het meer zit vol skiffjes en ze gaan allemaal als een speer naar de andere oever om na 16 km te finishen voor het clubhuis van Albatros.
Dan is het snel eruit en de boten op de botenwagen laden en genieten van een drankje in de zon met uitzicht op het meer met Oostenrijkse lekkernijen.
“Voor de Nederlandse delegatie was de prijsuitreiking een feest. Sandra die medogenloos het hele veld naar huis gestuurd had met ruime voorsprong (5 minuten) op nummer twee, Bertus was 9 seconden voor de nummer 2 gefinished en Kätheli was de snelste dames F voor de editie 2014”, aldus Johan Bollen.
Na alles te hebben afgerond met een Oostenrijkse maaltijd in een lokale bierstube in Klagenfurt werd zondag in de vroegte de terugreis ingezet om nu weer verder te genieten van het Zwolsche roeiwater. En wie weet volgend jaar opnieuw naar de Roseregatta.
Sandra Schaap