Eigenlijk had ik gehoopt om een stukje te schrijven over een verfrissend briesje en een aangename temperatuur. De ideale omstandigheden om 100 km te roeien. Helaas liep het anders. De weersvoorspelling in de dagen voor de Ringvaart Regatta gaven steeds vaker aan dat het hard zou waaien op de dag zelf. Normaal kloppen die voorspelling nooit maar deze keer wel.
Katinka , Mariska en ik waren dinsdagochtend om 9 uur begonnen met de Zamenhof en de Hanzestad af te riggeren en op de botenwagen te leggen. Met Katinka rijd ik langs de rand van de storm naar Leiden om daar de boten af te laden. Het waait nog behoorlijk als we de Zamenhof opriggeren en de Hanzestad op een paar kratjes vast binden. Mariska en Jobke zullen later komen.
De organisatie heeft nog niet aangegeven dat de boel wordt afgelast dus we brengen de botenwagen naar het finishterrein in Delft. Weer terug naar Leiderdorp om daar in te checken in het hotel. Terwijl we daarmee bezig zijn is de mevrouw achter de balie bezig met afzeggingen. Even later weten we waarom: we krijgen bericht dat de Ringvaart is afgelast. Dus weer terug naar Delft om de botenwagen op te halen In Leiden de Zamenhof afriggeren en samen met de Hanzestad op de botenwagen te leggen.
Een dikke 400 autokilometers en 12 uur later staan we dan in Zwolle de Zamenhof weer op te riggeren.
Woensdag hadden we nog wel gekeken of de voorspelling klopte. Gelukkig wel. Het was echt niet verantwoord geweest om op de Kaag te roeien en op de rest van het traject zou het ook niet echt lekker roeien zijn geweest.
Het roeien van de 100 km van de Ringvaart Regatta is eigenlijk de afronding van een traject. Zo eind maart beginnen Katinka en ik met afstanden te roeien. De Weerribben Marathon bijvoorbeeld. Een keer naar de stuw op de Vecht. En als echte test een keer vier uur roeien. Die dag troffen we het met het weer en na twee uur roeien waren we bij paal 8 die op de oever van de Goot staat vlak bij de Mandjeswaardbrug. Omdat Katinka en ik een andere haal hebben wat betreft lengte en drukopbouw duurt het altijd een tijdje voordat we op elkaar ingespeeld zijn. Maar hebben we dat gevonden dan gaat het eigenlijk als vanzelf. De tussendoor training van 45 minuten heen en dan terug gaan makkelijk. Het wordt vanzelfsprekend dat we op de Vecht onder de snelweg doorvaren. Als we bij het vlot zijn voelen we wel dat we iets gedaan hebben, maar we zouden zo nog een uur verder kunnen. Kortom we waren er klaar voor.
De week nadat de Ringvaart geweest zou zijn moest ik in Haarlem zijn en vervolgens in Amsterdam. Je gaat dan een paar keer over de Ringvaart heen en bij Halfweg rijd je er langs. Er staat nauwelijks wind en de Ringvaart ligt er uitnodigend bij. Wel zuur dat nou net op de dag van de Ringvaart de enige twee depressies van de afgelopen maanden die wind van betekenis veroorzaakten langs ons land moesten komen.
Volgend jaar is ie er weer gaan we dan maar kijken of we het motto van dit jaar “Paddle to the Medal” wel kunnen realiseren.
Katinka en Jaap