Hoog en dreigend ziet het kasteel van Bernkastel neer op het Moseltal. Met ons valt niet te spotten lijkt het uit te stralen.
Als Hans de Vries even later komt melden dat ze de stuwdeuren in de Moezel hebben opgetrokken en wij op weg naar ons kampement alle toegangswegen verspert zien, dan kunnen wij met genoegen vaststellen dat er met grote vreze naar ons onoverwinnelijk kampioensteam wordt uitgekeken. Wij zullen dan ook strijd leveren in
het hoogste niveau, categorie H of I, dat ben ik even kwijt maar in ieder geval de aller- aller-oudsten.
Na gedurende 6 jaar, met een korte coronapauze in 2021, te hebben deelgenomen kunnen wij echter blindelings met de botenwagen het ‘rudergelände’ bereiken.
Gelouterd door jarenlange ervaring weten wij nu ook dat er bij het ‘opriggeren’ en monteren van de acht geen materiaal tussen de twee boothelften terecht moet komen: dan gaat ie lekken.
De volgende dag zaterdag 24 september was het ‘kämpfen’ geblazen.
Onder leiding van stuurman Gerrit Ruhaak en slag Roelof Venhuizen
worden de resterende waterdragers in de acht tot ongekende hoogte opgejaagd.
Nú worden de trainingen uitbetaald en dat vooral bij de keerboei.
Het ronden van de keerboei, een vak apart en eindeloos geoefend op het Zwarte Water, laat toeschouwers aan de wal verbluft achter en
lokt applaus uit (bravo Gerrit).
Dan ruikt de Jan Upmeier stal en stuift als een ‘Dancing Queen’ in een dwingende cadans recht op de finish af, die in een pracht-tijd wordt genomen. Het eindklassement is echter nog niet tot mij gekomen. Ze zitten natuurlijk nogal in hun maag met onze uitzonderlijke prestatie, maar wij kunnen rustig stellen dat de aansluitende ‘Weinprobe’ aan dit ‘Spitzenteam’ welbesteed was.
Zum Wohl
Willem Willems
Mosel-Pokal september 2022
(Heren Veteranen-acht)