Gestuurd door Lida Van Dijk: voor alle mensen die na de winterblues weer volop genieten van het roeien of zeilen!
Allereerste zon
Er vaart een boot voorbij, stilstaande reiger.
De man aan ‘t roer zwaait naar mij, ik zit, op onze steiger.
Rivier, boot en zon, zo simpel overvalt het mij,
tot tranen toe geroerd: elke winter gaat voorbij
Die allereerste zon, die na de winter komt,
die allereerste zon.
En wat ik steeds vergeet
is dat alles al zo vaak opnieuw begon
met die allereerste zon
Geen kou meer in de grond,
geen rijp meer op de bomen.
Toch denk ik elke winter
dat geen zon ooit door zal komen.
Rivier, oever, gras, bomen waren blad’ren kwijt
Nu mag de sluier af van kale wintertijd
Die allereerste zon, die na de winter komt,
die allereerste zon.
En wat ik steeds vergeet
is dat alles al zo vaak opnieuw begon
met die allereerste zon
Als de avond zachter valt,
de eerste merel zich laat horen,
alsof alles zich uitrekt na een diepe winterslaap.
Als het land wordt voorbereid
en nieuw leven wordt geboren
en ik mijn verloren moed weer bij elkaar raap
Die allereerste zon, die na de winter komt,
die allereerste zon.
En wat ik steeds vergeet
is dat alles al zo vaak opnieuw begon
met die allereerste zon
Uit: Sara Kroos, Van Jewelste